لغت نامه دهخدا مؤیس. [ م ُءْ ی ِ ] ( ع ص ) ناامیدگرداننده. ( منتهی الارب ). رجوع به مُؤَیِّس شود.مؤیس. [ م ُ ءَی ْ ی ِ ] ( ع ص ) ناامیدکننده. ( منتهی الارب ). آنکه ناامید می گرداند و مأیوس می کند. ( ناظم الاطباء ). ناامیدگرداننده. ( آنندراج ).