مؤزی. [ م ُءْ زا ] ( ع ص ) نعت مفعولی از ایزاء. در مشقت انداخته شده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). در مشقت افکنده شده. ( یادداشت مؤلف ). مؤزی. [ م ُءْ ] ( ع ص ) سازنده ازاء برای حوض. آنکه مجرای آب و یا ازاء برای حوض و جز آن می سازد. ( ناظم الاطباء ). آنکه سازد برای حوض ازاء. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به مُؤَزّی شود. مؤزی. [ م ُ ءَزْ زی ] ( ع ص ) سازنده ازاء برای حوض. ( آنندراج ). مُؤْزی. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به مُؤْزی شود. موزی. ( اِ ) تصحیف مازو ( در تداول مردم راه چالوس ). ( یادداشت مؤلف ). مازو. صورتی از مازو. رجوع به مازو شود. موزی. ( اِ ) بلوط. ( ناظم الاطباء ). به لغت دری بلوط را گویند و درخت و ثمر آن معروف است ، لهذا شاه بلوط را شاه موزی گویند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). درختی است که در جنگلهای مازندران یافت می شود و برای کاغذسازی مفید و مناسب است. ( یادداشت لغت نامه ). - شاه موزی ؛ شاه بلوط. ( ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) مازو تصحیف مازو .
دانشنامه عمومی
موزی (کتاب). موزی ( انگلیسی: The Mozi؛ چینی: 墨子 ) ، که با نام موجینگ یا قانون موهیست نیز شناخته می شود، یک متن چینی باستانی از دوره ایالت های جنگ طلب ( ۴۷۶ - ۲۲۱ قبل از میلاد ) است، که فلسفه موهیسم را بیان می کند. ایده های موهیستی مانند بی طرفی، حکم رانی شایسته سالارانه، رشد اقتصادی و بی زاری از خودنمایی را مطرح می کند و به زبان ساده اش معروف است. فصل های موزی را می توان به چند دسته تقسیم کرد: یک گروه اصلی از ۳۱ فصل که حاوی ایده های اساسی فلسفی مکتب موهیست است. چندین فصل در مورد منطق، که از مهم ترین متون اولیه چینی در مورد منطق هستند و به عنوان «فصل های دیالکتیکی» شناخته می شوند. پنج بخش حاوی داستان ها و اطلاعات در مورد موزی و پیروانش. و یازده فصل در مورد فن آوری و جنگ دفاعی، که موهیست ها در مورد آن ها متخصص بودند و منابع ارزش مند اطلاعات در مورد فن آوری نظامی چین باستان. همچنین دو بخش کوچک دیگر وجود دارد: یک گروه اولیه از هفت فصل که مربوط به تاریخ بسیار متأخر است، و دو فصل ضدکنفوسیوس که تنها یکی از آن ها باقی مانده است. مکتب فلسفی موهیسم در قرن سوم قبل از میلاد از بین رفت و نسخه های موزی به خوبی حفظ نشد. متن مدرن به عنوان «بدنامی فاسد» توصیف شده است. از ۷۱ فصل موزی، ۱۸ فصل از بین رفته و چندین فصل دیگر به شدت تکه تکه شده اند. موزی، و همچنین کل مکتب فلسفی موهیسم، به دلیل نام گذاری و به مو دی، که با عنوان «موزیـ شناخته می شود نام گذاری شده است. موزی شخصیتی از قرن پنجم قبل از میلاد است که هیچ چیز قابل اعتمادی دربارهٔ او در دست نیست. بیش تر منابع او را متعلق به ایالت لو می دانند؛ اگرچه یکی می گوید که او از ایالت سونگ بوده است، و می گویند که او در سراسر کشورهای متخاصم سفر می کرد تا حاکمانشان را متقاعد کند که از حمله به یکدیگر دست بردارند. به نظر می رسد موزی از خانواده ای متواضع بوده است، و برخی از عناصر کتاب نشان می دهند که او ممکن است نوعی صنعت گر یا هنرمند، مانند نجار بوده باشد. برخی از محققان این نظریه را مطرح کرده اند که نام مو که به معنای «جوهر» است، ممکن است واقعاً یک نام خانوادگی نباشد، و می تواند نشان دهنده این باشد که موزی تحت داغ شدن یا خال کوبی قرار گرفته است که در چین باستان به عنوان نوعی مجازات استفاده می شد.
