مهایانا

لغت نامه دهخدا

مهایانا. [ م َ ] ( اِخ ) مهایانه. صورتی از دین بودائی که در تبت ، چین ، کره و ژاپن رواج دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

مَهایانا (Mahayana)
(یا: مَهایانَه) در سانسکریت به معنی «محمل بزرگ» یکی از دو مذهب عمدۀ دین بودا که در چین، کره، ژاپن، و تبّت گسترش دارد. تکریم بُدهی سَتواها (کمابیش= بوداواره ها: آنان که به اشراق می رسند ولی در حد انسان می مانند تا به دیگر جانداران کمک کنند) از ارکان مذهب مهایاناست و نیز این باور که نطفه های بوداواری در درون همگان وجود دارد. بودای تاریخی به نام تنها یکی از نمادهای بودای سرمدی، دهارما یا قانون نهایی عالم و منجی رئوفِ همه جا حاضر در سوترای نیلوفر توصیف می شود و سوترای کمال حکمت می آموزد که هیچ پدیده ای هستی پایدار ندارد و راه بوداشدن راهی است که بدهی ستواها رفته اند. مذهب مهایانا شاخه های فراوان و مناسک گوناگون دارد. همچنان که عقایدش پیچیده است و بوداها و بدهی ستواهای بسیار را دربرمی گیرد، آیین های آن نیز اغلب پرطول و تفصیل و وقت گیرند. به خلافِ مذهب تراوادا، چندان تأکیدی بر تجرّد راهبان ندارد و روحانیان مهایانا کمتر دنیا گریزند. جامۀ راهبان مهایانا در کشورهای مختلف، متفاوت است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال ورق فال ورق فال ای چینگ فال ای چینگ فال چوب فال چوب