لغت نامه دهخدا ملک عصمت. [ م َ ل َ ع ِ م َ ] ( ص مرکب ) مبرا از گناه چون فرشتگان. مصون از معاصی. بی گناه : این ز خوی حاکم ملک عصمت وآن ز ری عالم فلک مقدار.خاقانی.
