ملامت بار

لغت نامه دهخدا

ملامت بار. [ م َ م َ ] ( نف مرکب ) توأم با ملامت. توأم با عتاب و سرزنش : سخنان ملامت بار.

( صفت ) آنکه سرزنش کند توام با ملامت : [ نگاه ملامت باری باو کرد . ]