لغت نامه دهخدا ( مقلتة ) مقلتة. [ م َ ل َ ت َ ] ( ع اِ ) جای هلاک. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مهلکه. ج ، مَقالِت. ( اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ). || هلاک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || بیابان زیرا که جای هلاک است. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و در لسان گوید مکان مخوف. ( از اقرب الموارد ). || هلاک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
