مفاحص

لغت نامه دهخدا

مفاحص. [ م ُ ح ِ] ( ع ص ) عیب و راز همدیگر را کاونده. ( ناظم الاطباء )( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
مفاحص. [ م َ ح ِ ] ( ع اِ )ج ِ مفحص. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). ج ِ مفحص ، خانه مرغ سنگخوار. ( آنندراج ). و رجوع به مفحص شود.