مغ زاده

لغت نامه دهخدا

مغزاده. [ م ُ دَ / دِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) فرزند مغ. بچه مغ. مغبچه :
مغ و مغزاده موبد و دستور
خدمتش را تمام بسته میان.هاتف.و رجوع به مغ و مغبچه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) فرزند مغ مغبچه : [ مغ و مغ زاده موبد و دستور خدمتش را تمام بسته میان . ] ( هاتف . چا . سوم . وحید . ۱۵ )
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال انبیا فال انبیا فال میلادی فال میلادی فال ماهجونگ فال ماهجونگ