معکم

لغت نامه دهخدا

معکم. [ م ِ ک َ ] ( ع ص ) آگنده گوشت تن دار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
معکم. [ م َ ک ِ ] ( ع اِ ) مَصرِف و مَعدِل.( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). رجوع به معدل شود.