مشقر

لغت نامه دهخدا

مشقر. [ م ُ ش َق ْ ق َ ] ( ع اِ ) پنگان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || قدح بزرگ. ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). || خیک چرمین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ).
مشقر. [ م ُ ش َق ْ ق َ ] ( اِخ ) موضعی است در بلاد عرب. ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). قله ای است قدیمی به بحرین. ( از منتهی الارب ). جائی است در بحرین ( از المعرب جوالیقی ص 38 ). حصاری است بین نجران و بحرین. و گویند بانی آن طسم بوده. و در بالای تلی بلند واقع شده و حصار بنی سدوس مقابل آن است و گویند این حصار از بناهای سلیمان بن داود است. ( از معجم البلدان ). و رجوع به المعرب جوالیقی ص 38 و 41 و عقدالفرید ج 4 ص 132 وتاریخ الحکماء ابن القفطی ص 367 و معجم البلدان شود.
مشقر. [ م ُ ش َق ْ ق َ ] ( اِخ ) یوم المشقر؛ یوم الصفقه. یکی از ایام عرب. رجوع به مجمع الامثال میدانی ص 766 و صفقه شود.

فرهنگ فارسی

یوم المشقر یوم الصفقه

دانشنامه عمومی

المشقر ( به عربی: المشقر ) یک منطقهٔ مسکونی در اردن است که در استان عمان واقع شده است.