مستملکه

لغت نامه دهخدا

( مستملکة ) مستملکة. [ م ُ ت َ ل َک َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث مستملک. ملک. ج ، مستملکات.

(اسم ) مونث مستملک :۱- زمین یا چیزی که بتصرف کسی در آمده . ۲ - مستعمره جمع : مستملکات .