لغت نامه دهخدا
مرکیه. [ م َ کی ی َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش صومعه سرا شهرستان فومن ، در 6هزارگزی غرب صومعه سرا برسر راه صومعه سرا به گوراب زرمخ. در جلگه واقع و دارای 137 تن سکنه است. آبش از رود ماسوله و استخر. محصولش برنج ، توتون ، سیگار، ابریشم و شغل مردمش کرایه کشی و زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).