لغت نامه دهخدا مرکوس. [م َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از رکس. رجوع به رکس شود. || مقلوب. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || منکوس. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || آنکه حال او به ادبار کشیده باشد. ( از اقرب الموارد ).
