مرتز
مرتز. [ م ُ ت َزز ] ( ع ص ) بخیلی کننده. ( آنندراج ). ممسک. ارتز البخیل عندالمسألة؛ أمسک. ( اقرب الموارد ). || تیری که بر نشانه نشیند. ( آنندراج ). ارتز السهم فی القرطاس ؛ ثبت فیه. ( اقرب الموارد ). نعت فاعلی است از ارتزاز. رجوع به ارتزاز شود.
