مدح گوینده

لغت نامه دهخدا

مدح گوینده. [ م َ ی َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) مدح گوی. رجوع به مدحت سرای و مدح گوی شود :
کیمیای زر درویش کف راد تو است
مدح گوینده چنین گوید با مدح نیوش.سوزنی.

فرهنگ فارسی

مدح گوی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم