لغت نامه دهخدا محوکرده. [ م َح ْوْ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) بسترده. پاک کرده. ازمیان برده : ور تو خواهی از اجری امسال آوری خط محوکرده پار.خاقانی.|| نابود و نیست کرده.
