محصی

لغت نامه دهخدا

محصی. [ م ُ ] ( ع ص ) احصاکننده. محاسب. شمارنده. ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ). حساب کننده. شمارکننده. || دانا. ( مهذب الاسماء ). دریابنده و داننده. ( ناظم الاطباء ). || توانا. قوی. ( مهذب الاسماء ) ( ناظم الاطباء ).
محصی. [ م ُ ] ( اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
محصی. [م َ صی ی ] ( ع ص ) گرفتار سنگ مثانه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

گرفتار سنگ مثانه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال فنجان فال فنجان فال فرشتگان فال فرشتگان فال تاروت فال تاروت