لغت نامه دهخدا گنبد فلک. [ گُم ْ ب َ دِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است : از گنبد فلک ندی آمد به گوش اوکای گنبد تو کعبه حاجت روای خاک.خاقانی.
