گل ازرق

لغت نامه دهخدا

گل ازرق. [ گ ُ ل ِ اَرَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آفتاب پرست :
گل ازرق که آن حساب کنند
قرصه از قرص آفتاب کنند
هر سویی کآفتاب سر دارد
گل ازرق بدو نظر دارد
لاجرم هر گلی که ازرق هست
خواندش هندو آفتاب پرست.نظامی ( هفت پیکر ص 267 ).رجوع به گل آفتاب پرست شود.

فرهنگ فارسی

آفتاب پرست
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم