گریه کنان

لغت نامه دهخدا

گریه کنان. [ گ ِرْ ی َ / ی ِ ک ُ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حالت گریه. در حال گریستن. در حال اشک ریختن.

فرهنگ فارسی

( صفت ) در حال گریستن اشک ریزان .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم