کرتک

لغت نامه دهخدا

کرتک. [ ک َ ت َ ] ( اِ ) تخماق و میخ کوب چوبین. ( ناظم الاطباء ).
کرتک. [ ک ُ ت َ ] ( اِ ) جامه کوتاهی که مانند زره بدن را می پوشاند و آستینهای آن تا آرنج می رسد. || پرهای شترمرغ و یا کلنگ و یا بوتیمار که بر سرمی زنند. || قسمی از زردوزی. || گیاهی خاردار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کُرته شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال فرشتگان فال فرشتگان فال قهوه فال قهوه فال چای فال چای