لغت نامه دهخدا کتیف. [ ک َ ] ( ع اِ ) شمشیر پهن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || آهن پاره پهنا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || آهن پاره پهن و درازی که در را بدان بندند. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ، کُتف. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به کتیفه شود.
