پلیت

لغت نامه دهخدا

پلیت. [ پ َ ] ( ص )پلید. نجس و ناپاک. ( آنندراج ). رجوع به پلید شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پلید
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چوب فال چوب فال پی ام سی فال پی ام سی فال اوراکل فال اوراکل فال آرزو فال آرزو