لغت نامه دهخدا پروین گسل. [ پ َ گ ُ س ِ / س َ ] ( نف مرکب ) پروین شکن. شکننده پروین در زیبائی : اینْت لطف دل که از یک مشت گل ماه ِ او چون می شود پروین گسل.مولوی.
فرهنگ فارسی ( اسم ) از هم گسلند. ستاره های پروین گسلند. ثریا : (اینت لطف دل که از یک مشت گل ماه او چون میشود پروین گسل . ) (مثنوی )
