پرطاق

لغت نامه دهخدا

پرطاق. [ ] ( اِ ) قسمی جامه :
مکن پرطاق والا را منقش
که بنیادش نه بنیادیست محکم.نظام قاری.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم