وضوع

لغت نامه دهخدا

وضوع. [ وُ ] ( ع مص ) ضعة. خوار ساختن نفس خود را. ( منتهی الارب ). رجوع به وضع شود.

فرهنگ فارسی

ضعه خوار ساختن نفس خود را
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم