همدگر

لغت نامه دهخدا

همدگر. [ هََ دِ گ َ ] ( ضمیر مبهم مرکب ) همدیگر. یک دیگر. ( یادداشت مؤلف ). با هم. ( آنندراج ) :
برنیایم یک تنه با سه نفر
پس ببرّمْشان نخست از همدگر.مولوی.خرده کاری بود و تفریقش خطر
همچو اوصال بدن با همدگر.مولوی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال اوراکل فال اوراکل فال احساس فال احساس فال تاروت فال تاروت