همایون گاه

لغت نامه دهخدا

همایون گاه. [ هَُ ] ( اِ مرکب ) دارالملک. پای تخت شاهان. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) پایتخت دار الملک .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم