نیک سرشت

لغت نامه دهخدا

نیک سرشت. [ س ِ رِ ] ( ص مرکب ) خوش طینت. خوش فطرت. نیکونهاد. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ عمید

خوش ذات، خوش فطرت.

فرهنگ فارسی

( صفت ) نیک ذات