نوک دار

لغت نامه دهخدا

نوک دار. [ن َ / نُو / نو نُک ْ ] ( نف مرکب ) هرچیز که دارای سر تیز باشد. ( ناظم الاطباء ). که سری تیز و باریک دارد.

فرهنگ فارسی

هر چیز که دارای سر تیز باشد . که سری تیز و باریک دارد .

فرهنگستان زبان و ادب

{acuminate} [کشاورزی- علوم باغبانی] ویژگی برگی که نوک آن به تدریج تیز شده است

دانشنامه عمومی

نوک دار ( نام علمی: Trochus ) نام یک سرده از تیره حلزون های نوک دار است.