لغت نامه دهخدا نرشته. [ ن َ رِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) نریسیده. نارشته. ناریسیده. مقابل رشته. رجوع به رشته شود : چون آخر رشته این گره بوداین رشته نرشته پنبه به بود.نظامی.
