لغت نامه دهخدا
نخور. [ ن َ ] ( ع ص ) ناقه که تا انگشت در بینی او نکنند شیر ندهد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). آن [ از شتران ] که شیر نگذارد تا انگشت در بینی او نکنند. ( مهذب الاسماء ).
نخور
نخور. [ ن َ ] ( ع ص ) ناقه که تا انگشت در بینی او نکنند شیر ندهد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). آن [ از شتران ] که شیر نگذارد تا انگشت در بینی او نکنند. ( مهذب الاسماء ).
فرهنگ فارسی
نافه که تا انگشت در بینی او نکنند شیر ندهد .
