لغت نامه دهخدا
که ناکشته باشد به گرد جهان
زمین فرومایگان و مهان.فردوسی.به ناکشته اندر نبودی سخن
پراکنده شد رسم های کهن.فردوسی. || ( ق مرکب ) نکاشته. نکاریده. بدون آنکه بکارد :
ناآمده رفتن این چه ساز است
ناکشته درودن این چه راز است.نظامی.- امثال :
ناکشته میدرود.
ناکشته. [ ک ُ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) کشته ناشده. غیرمقتول. به قتل نارسیده :
ناکشته کشته صفت این حیوان است.منوچهری.منم تنها چنین بر پشته مانده
ز ننگ لاغری ناکشته مانده.نظامی.|| گچ یا آهک ناکشته ؛ آب نادیده : بگیرند آهک ناکشته سه درمسنگ و... بسرکه بسرشتند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
