نانجیبی

لغت نامه دهخدا

نانجیبی. [ن َ ] ( حامص مرکب ) بدذاتی. بدگوهری. رذالت. دنائت.
- نانجیبی کردن ؛ رذالت نمودن. سخت گیری بی جا و بی مورد کردن. تندی و خشونت نابجا کردن. به ناسزا بر کسی ستم کردن.
|| ناپاکی. بی عفتی. هرزگی.