لغت نامه دهخدا نان دهی. [ دِ ]( حامص مرکب ) بذل و بخشش. بخشنده و دست و دلباز بودن. به اطرافیان و زیردستان مدد رساندن و با بذل و بخشش معاش ایشان را تأمین کردن. نان رسانی : کرامت جوانمردی و نان دهی است مقالات بیهوده فرماندهی است.سعدی.
