منخرین

لغت نامه دهخدا

منخرین. [ م ِ خ َ رَ ] ( ع اِ ) هردو سوراخ بینی. ( غیاث ) ( آنندراج ) تثنیه منخر. دو سوراخ بینی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) : آب اصلش چون به بینی بازافکنی فضل دماغ و منخرین بکشد. ( الابنیه چ دانشگاه ص 182 ). فرنجمشک... سددهای مغز و منخرین بگشاید چون بوی کنند یا بخورند. ( الابنیه ایضاً ص 243 ). رجوع به منخر شود.

فرهنگ معین

(مِ خَ رَ ) [ ع . ] (اِ. ) دو سوراخ بینی .

فرهنگ عمید

دو سوراخ بینی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) تثنیه منخر دو سوراخ قدامی حفره های بینی را گویند که در ابتدای حفره های بینی قرار دارند و در حقیقت حفره های بینی بوسیله منخرین بخارج ارتباط پیدا میکنند . حفره های بینی که در دنباله منخرین قرار دارند بشکل دو دالان قدامی خلفی هستند که هوای خارجی را بحلق مربوط میسازند . حفره ها دارای دو سوراخ خلفی بنام کو آن نیز میباشند که حفره بینی بوسیله آنها بحلق ارتباط پیدا میکند

ویکی واژه

دو سوراخ بینی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم