مریج
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
مرج (۶ بار)
«مَرِیج» از مادّه «مرج» (بر وزن حرج) به معنای امر «مختلط و مشوش و مشتبه» است.
آمیختن. طبرسی و راغب گوید: اصل مَرْج به معنی خَلْط است. مُرُوج به معنی اِخْتِلاط و مَریج به معنی مُخْتَلِط است. . و نیز در لغت آمده «مَرَجْتُ الدَّابَّةَ» حیوان را به چراگاه فرستادم معنی آیه: دو دریا را به هم آمیخت که همدیگر را ملاقات میکنند میان آن دو حایلی است که به هم تجاوز نمیکنند. رجوع شود به «بحر» و «برزخ». * . بلکه حق را آنگاه که به آنها آمد تکذیب کردند و آنها در امری مختلطند شاید مراد از مریج آن باشد که بعضی قرآن را پس از انکار، سحر، بعضی کلام شاعر، بعضی کلام دیوانه میدانند میدانند یعنی در تکذیب هم یکنواخت نیستند مثل . * . انسان را از گل خشکیده همچون سفال، آفرید و جان را از آمیختهای از آتش، نظیر این آیه است . رجوع شود به «جن» بند 2. مارج را شعله بی دود نیز گفتهاند. * . . مرجان را مروارید کوچک (صِغارُ اللُّؤْلُؤِ) گفتهاند ایضاً مرجان مشهور که از دریا میروید اگر طراوت و صفاء رنگ مراد باشد ظاهراً منظور از آن در آیه مرجان مشهور است رجوع شود به «حور»
