قلنبه
قلنبه. [ ق ُ لُم ْ ب َ / ب ِ ]( اِ ) درشت. ناهنجار. نتراشیده و نخراشیده. قلمبه.
- قلنبه سلمبه ؛ غلنبه سلنبه : کلمات قلنبه سلمبه.
- قلنبه گو ؛ غلنبه گو. آنکه کلمات درشت و نامأنوس بکار برد.
- قلنبه گویی ؛ غلنبه گویی. عمل قلنبه گو.
رجوع به غلمبه و غلنبه شود.
(قُ لُ بِ ) (ص . ) نک غلمبه .
= قلمبه
( صفت ) ۱ - برجسته و بر آمده ۲ - درشت و بر آمده ۲ - درشت خشن ۳ - سخن مغلق و نامستعمل .
نک غلمبه.