لغت نامه دهخدا ( فروجة ) فروجة. [ ف َرْ رو ج َ ] ( ع اِ ) جوزه مرغ ، یعنی بچه ماکیان. ( غیاث ). واحد فروج و فراریج. ( اقرب الموارد ). رجوع به فروج و فراریج شود.
