یحیی کرابی

لغت نامه دهخدا

یحیی کرابی. [ ی َح ْ یا ک َرْ را ] ( اِخ ) امیر خواجه یحیی بن حیدر. رجوع به یحیی ( ابن حیدر کرابی... ) شود.

دانشنامه آزاد فارسی

یَحیی کَرّابی ( ـ۷۵۹ق)
(یا: یحیی کَرّاوی) هفتمین امیر سربداری (حک: ۷۵۳ـ۷۵۹ق). پس از خواجه علی شمس الدین، به فرمانروایی رسید و پهلوان حیدر قصاب را سپهسالار خود گردانید. یحیی از نزدیکان وَجیهُ الدّین مسعود سربداری و مردی بزرگ زاده بود. وی طوس را به قلمرو سربداران افزود و خرابی های آن شهر را ترمیم و از هجوم سپاهیان غازان خان جلوگیری کرد. او مردی سپاهی و دلیر بود و سپاهیانش را تکریم می کرد و توانست با جانشینان اَرْغون شاه مغول بر سر عدم تعرض به سرزمین های یکدیگر به توافق رسد؛ اما طَغا تیمور مغول، چند بار فرستادگانی نزد خواجه یحیی فرستاد و او را دعوت به تسلیم کرد، ولی وی نپذیرفت و دربرابر او ایستادگی کرد و سرانجام طَغا تَیْمور را کشت و سپاهیانش را پراکنده کرد و به حکومت وی در خراسان و گرگان پایان بخشید. یحیی کرابی به دست برادر زن خود، علاءالدوله، به قتل رسید. بعد از او، فرمانروایی به برادرش، خواجه ظَهیرالدّین کَرّابی رسید.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم