گپه

لغت نامه دهخدا

گپه. [ گ ُپ ْ پ َ / پ ِ ] ( اِ ) قوبا ادرفن. نام علتی است که در پوست بدن آدمی بهم میرسد :
ای از گپه ها ره خلاصی جسته
خوسته تن خویش را ز علت رسته
از خردل و خل ضماد می کن که شود
در باغ امل نهال صحت رسته.یوسفی طبیب.و رجوع به ادرفن شود.