کدخدامنشی
( ~ . مَ نِ ) (حامص . ) (عا. ) حل اختلاف و درگیری با حکمیت بزرگترها.
۱. به منش و روش کدخدایان رفتار کردن.
۲. حل کردن دعوای دو تن به روش مسالمت آمیز و حکمیت.
۱ - چون کدخدا یان رفتار کردن ۲ - حل دعاوی مردم بطریق حکمیت دوستانه : [ هم. اختفات مربوط بارزش اموال شرکت ... بصورت کدخدا منشی حل شد ] .
(عا.)
حل اختلاف و درگیری با حکمیت بزرگترها.