لغت نامه دهخدا کامساراکان. ( اِخ ) شاخه ای از اشکانیان که پس از مرگ ساهاک در 441 م. از اعقاب گریگورو کشیش درجه اول ارامنه در ارمنستان باقی ماندند. رجوع به ایران باستان ج 3 ص 2622 و 2637 شود.
