چرخ روان

لغت نامه دهخدا

چرخ روان. [ چ َ خ ِرَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چرخ. آسمان. فلک. چرخ گردان. چرخ گردنده. چرخ دوار. چرخ متحرک :
ببینم که رای جهاندار چیست
رخ شمع چرخ روان سوی کیست.فردوسی.چنین است آئین چرخ روان
توانا بهر کار و ما ناتوان.فردوسی.

فرهنگ فارسی

چرخ ٠ آسمان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم