چرخ خوردن

لغت نامه دهخدا

چرخ خوردن. [ چ َ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) بمعنی حرکت دوری است. ( آنندراج ). گرد گردیدن. بدور خود یا بدور کسی گشتن.
- چرخ خوردن سر ؛ دوار داشتن و گیج رفتن سر.
- || برگشتن سر. رجوع به چرخ رفتن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم