چالگه

لغت نامه دهخدا

چالگه. [ گ َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بربرود بخش الیگودرز شهرستان بروجرد. که در 16 هزارگزی خاور الیگودرز، کنار راه مالرو خاکوار به فرح آباد واقع شده. کوهستانی و معتدل است و 128 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات و محصولش غلات و تریاک و لبنیات میباشد. شغل اهالی زراعت و گله داری وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم