پر هما

لغت نامه دهخدا

پر هما. [ پ َرْ رَ / رِ هَُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کلغی که از پرهای بعضی مرغان سازند اتاقه یا اتاغه نیز گویند. ( غیاث اللغات ). قدما چون سایه هما را میمون و مبارک میشمردند پر آنرا بر کلاه و مغفر و امثال آن میزدند ونیز پر هما صورتی از فر هما است. رجوع به فر شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم