پدر شوهر

لغت نامه دهخدا

پدرشوهر. [پ ِ دَ ش َ / شُو هََ ] ( اِ مرکب ) پدر شوی. حمَاء.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پدر شوی ابوالزوج .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پدرشوهر همان پدر زوج است که از آن در باب نکاح سخن رفته است.
پدرشوهر از محارم سببی است که به سبب ازدواج پسرش با زنی- چه دائم یا موقّت- با آن زن محرم و ازدواج با او بر وی حرام می‏شود. در این حکم تفاوتی میان پدر رضاعی شوهر و پدر نسبی او نمی‏باشد

[ویکی فقه] پدر شوهر (قرآن). پدر شوهر یا پدر شوی، پدر مردی است که زن با او ازدواج کرده؛ ازدواج دائم باشد یا موقت (متعه).
قرآن از پدر شوهر در یک آیه به صورت صریح نام برده: «اَو ءاباءِ بُعولَتِهِنَّ» و در آیه ای دیگر هرچند به صراحت ذکر نشده؛ ولی مخاطب آیه پدر شوهر است: «حُرِّمَت عَلَیکُم... حَلئِلُ اَبنائِکُمُ». در این دو آیه پاره ای از احکام مربوط به پدر شوهر آمده است.
احکام فقهی
← حرمت ازدواج با همسر پسر
احکام القرآن، ابن عربی؛ احکام القرآن، جصاص؛ بدائع الصنائع فی ترتیب الشرائع؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ تذکرة الفقهاء؛ تفسیر التحریر و التنویر؛ التفسیر الکبیر؛ جامع البیان عن تاویل آی القرآن؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی؛ الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهره؛ زبدة البیان فی براهین احکام القرآن؛ العروة الوثقی؛ فرهنگ فارسی؛ فقه القرآن؛ کشف اللثام عن قواعد الاحکام؛ لغت نامه؛ المبدع شرح المقنع؛ المبسوط؛ مجمع البیان فی تفسیرالقرآن؛ المجموع فی شرح المهذب؛ مختلف الشیعة فی احکام الشریعه؛ المغنی والشرح الکبیر؛ نهایة المرام فی شرح مختصر شرائع الاسلام.