نوبنیاد. [ ن َ / نُو ب ُن ْ ] ( ص مرکب ) نوبنیان. تازه ساز. که آن را تازه پی افکنده و ساخته اند یا تأسیس کرده اند: عمارتی نوبنیاد، مدرسه ای نوبنیاد، اداره ای نوبنیاد، انجمنی نوبنیاد.
فرهنگ عمید
آنچه تازه ساخته شده باشد.
فرهنگ فارسی
آنچه که تازه ساخته شده نو بنیان جدیدالاحداث تازه بنیاد.
