لغت نامه دهخدا هاتف غیبی. [ ت ِ ف ِ غ َ/ غ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) هاتف غیب : و هاتف غیبی بالقاء فحوای بشارت مؤدای : اًن اﷲ یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاً کأنَّهم بنیان مرصوص ... ( حبیب السیر ج 3 ص 475 ).
